چوپان قصه ما دروغگو نبود،او تنها بود،.................... و از فرط تنهایی فریاد گرگ گرگ سرمی داد،.افسوس که کسی تنهایی اش را درک نکرد،و همه در پی گرگ بودند، در این میان فقط *گرگ* فهمید که چوپان تنهاست..!
بوی عیدی بوی توپ ،بوی کاغذرنگی، بوی تندماهی دودی وسط سفره ی ناب ،بوی یاس جانمازه ترمه ی مادربزرگ، با اینا زمستون و سرمیکنم ،با اینا خستگیمو در میکنم ، شادیه شکستن قلک پول ،وحشت کم شدن سکیه عیدی از شمردن زیاد، بوی اسکناس تا نخورده ی لای کتاب ،فکرقاشق زدن یه دختر چادرسیاه ، شوق یک خیزبلند از روی بته های نور ، برق کفش جفت شده توگنجه ها ،عشق یک ستاره ساختن با دو لک ، ترس ناتموم گذاشتن جریمه های عید مدرسه ، بوی گل محمدی که خشک شده لای کتاب ، بوی باغچه بوی حوض ، عطرخوب نذری، شب جمعه طی فانوس توی کوچه گم شدن ،توی جوی لاجوردی هوس یه اب تنی .
دلم دلتنگ خوبی هاست،.................دلم دلتنگ ارزش هاست،..............دلتنگ ان عشقم ،که فقط مال مادر هاست، .........چه خوب بود کودک بودیم،در کنار هم شاد و خندان بودیم. ........بدون دلیل در کنار هم ،چه با هم مهربان بودیم....................ولی الان ، همش تنهای،ای کاش کودک بودیم
اشکای یخی موپاک کن * درای قلبت وا کن * صدای قلبمو بشنو * من چه کردم با دل تو* کاشکی تو لحظه ی اخر * عشق و تو نگاهم میخوندی*قلب تو صدامو نشنید * رفتی با غریبه موندی *اگه یک روز بگم از این حکایت *که به تو کردم عادت دلم پیش دلت مونده توزندون رفاقت * اگه یک شب برسم به حقایق میشم خدای عاشق *میگم رازمو به ستاره ی دریای مغرب *
دل من یه روز به دریازد ورفت. پشت پا به رسم دنیازد ورفت. پاشنه ی کفش فرارو ورکشید. استین همت وبالا زد و رفت. یه دفعه بچه شود وتنگ غروب . سنگ توی شیشه ی فردا زد ورفت. حیونکی تازه ادم شده بود. به سرش هوای حوا زد و رفت . دفتر گذشته هارو پاره کرد. نامه ی فردا رو تا زد و رفت. زنده ها خیلی براش کهنه بودن . خودشو تو مرده ها جازد و رفت. هوای تازه دلش می خواست ولی . اخرش توی غبارا زد و رفت. دنبال کلید خوشبختی می گشت. خودشم قفلی رو قفلا زد ورفت.
تن توظهرتابستون وبه یادم میاره ، رنگ چشمای تو بارون و به یادم میاره ، وقتی نیستی زندگی فرقی بازندون نداره ، قهرتو تلخی زندون و به یادم میاره ،من نیازم تورو هر روز دیدنت ، از لبت دوست دارم شنیدنه ،توبزرگی مثل اون لحظه که بارون میزنه ، تو همون خونی که هرلحظه توی رگ های منه ، تومثل خواب گل سرخی لطیفی مثل خواب ، من همونم که اگه بی تو باشه جون میکنه، تو مثل وسوسه ی شکار یه شاپرکی ، تو مثل شوق رهاکردن یه بادبادکی، توهمیشه مثل یک قصه پر از حادثه ای، تومثل شادیه خواب کردن یک عروسکی ،توقشنگی مثل شکلایی که ابرا میسازن ،گلای اطلسی از دیدن تو رنگ میبازن ،اگه مردای توی قصه بدون که اینجایی ، برای بردن تو با اسب بالدار میتازن